2012, ജൂലൈ 24, ചൊവ്വാഴ്ച

ഒരു മീനിന്റെ മരണമൊഴി

(എന്റെ ഫേസ് ബൂക്കില്‍ ഒരു സുഹ്രുത്തു പോസ്റ്റിയ ചൂണ്ടയില്‍ കിടന്നു പിടയുന്ന കരിമീന്‍ കൂട്ടത്തിന്റെ ക്ലിപ്പ് കണ്ടപ്പോള്‍ ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ ആ മീനുകളില്‍ ഒന്നായി മാറിയതായി തോന്നി..ആ അനുഭവം ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു..)

രാവിലെ മുതല്‍ ഒന്നും കിട്ടാതെ വിശന്നു നടക്കുകയായിരുന്നു ഞാനും അവളും മക്കളും. അപ്പോഴാണ് അതു കണ്ടത്...വെള്ളതില്‍ ആഹാര സാധനങ്ങള്‍!!! വിശന്നിട്ടു കണ്ണൂ കാണാത്ത നേരത്തു കിട്ടിയ ഒരു അനുഗ്രഹമേ...ആഹാരം വായിലേക്കു വച്ചതും പെട്ടെന്ന് എന്തൊ തൊണ്ടയില്‍ കുടുങ്ങി..അല്പം വെള്ളം കുടിക്കാം എന്നു കരുതുമ്പൊഴാണ് പെട്ടെന്നു പ്രാണന്‍ പോകുന്ന പോലെ വേദന അനുഭവപ്പെട്ടത്..ആരോ പെട്ടെന്നു എന്നെ തൊണ്ടക്കു കുത്തിപ്പിടിചു മേല്‍പ്പൊട്ട് വലിച്ചുയര്‍ത്തി...അവളും മക്കളും എന്റെ യടുത്തുനിന്നു പെട്ടെന്നു കീഴൊട്ട് പോകുന്നു!!! അല്ല ഞാന്‍ മേലോട്ടാണല്ലൊ പോകുന്നതു.....ശ്വാസം മുട്ടുന്നു...കണ്ണില്‍ ഇരുട്ടു കയറുന്നു...തൊണ്ടയില്‍ കത്തി കയറിയ പോലെ വേദനിക്കുന്നു..ഞാന്‍ പിടക്കുന്നുണ്ടോ?ഇതെന്താ വല്ലാത്തൊരു വെളിചം...കണ്ണു മഞ്ഞളിക്കുന്നു!! ആരോ എന്നെ പീടിചു അമര്‍ത്തുന്നുണ്ടല്ലൊ..വേദന സഹിക്കാന്‍ വയ്യ...അയ്യോ...എന്റെ തൊണ്ടവലിച്ചു കീറുന്ന വേദന..അമ്മേ...ശ്വാസം മുട്ടുന്നു..ഞാന്‍ എവിടെക്കൊ എടുത്തെരിഞ്ഞ പോലെ ചെന്നു തലയടിച്ചു വീണു..അടുത്തെവിടെയൊ..അവളുടെ നിലവിളി കേട്ടൊ?? മക്കളുടെ കരച്ചിലല്ലേ അത്...ബോധം മറയുമ്പൊള്‍ ആരൊ പറയുന്ന കേട്ടു.. “അടി പൊളി അളിയാ.. നമുക്കിതിനെ വറുത്തടിക്കാം..കുപ്പി അവന്‍ കൊണ്ടുവരും!!”